KJARKR

m. vigour, pith, energy.

* * *

m. vigour, pith, energy; ór þér er barðr kjarkr allr, Fb. ii. 189; gat hann þá talit kjark í Berg rindil, Bs. i. 808; þat segi þér at mér fylgi engi kjarkr, Fagrsk. 176; telja knell ok kjark (kirk, MS.) í þá, 655 xxvii. 24, Bs. i. 654 (in a verse).